Kungsör


Tessingatan

Kungsör – miejscowość w Västmanlands län, ośrodek administracyjny (centralort) gminy Kungsör (Kungsörs kommun). Położona u ujścia rzeki Arbogaån do Melaru (Galten). Arbogaån stanowi granicę pomiędzy prowincjami historycznymi Västamanland (północny brzeg rzeki) i Södermanlandem (południowy brzeg). Większa część Kungsöru leży w granicach Södermanlandu. Historycznie Kungsör należy do Kung Karls socken w Åkerbo härad (Västmanland).


Według danych Statistiska centralbyrån w 2015 roku tätort Kungsör (T6256) zajmował powierzchnię 5,12 km² i liczył 5885 mieszkańców (gęstość zaludnienia wynosiła 1149 os./km²).

Strona internetowa: http://kungsor.se/
Wikipedia: Kungsör

Położenie

Współrzędne geograficzne: 59°25′25″N 16°5′46″Ö
Dojazd: hitta.se, vl.se
Aktualna prognoza pogody na stronie klart.se

Komunikacja

Na południe od miejscowości przebiega droga E20, łącząca się z drogą Rv 56. W Kungsörze ma swój początek droga lokalna Lv 250 (Kungsör–Köping–Fagersta).

Przez stację kolejową Kungsör 🌐 przechodzi linia Svealandsbanan (Södertälje–Valskog).

Historia

Najstarsze ślady osadnictwa w okolicach Kungsöru datowane są na lata 4000–3000 p.n.e.

Jeszcze w XI w. pod wodą pozostawał duży obszar między rzekami Arbogaån i Hedströmmen na północny zachód od współczesnego Kungsöru. Na skutek wznoszenia się lądu wody Melaru cofnęły się z tego terenu, odsłaniając żyzne pola i pastwiska. Gregers Magnusson (zm. 1350 r.), lagman Västmanlandu, zdołał zebrać na tym obszarze znaczny kompleks dóbr z centrum w Grönö.

Kungsörs kungsladugård
Majątek Grönö (Grönö gård) został skonfiskowany na rzecz Korony przez Gustawa Wazę. W 1538 roku król na bazie tego majątku i pięciu innych nabytych zagród stworzył znaczący kompleks o nazwie Kungsörs kronogård. Majątek był stale powiększany, a Gustaw Waza osobiście nadzorował rozwój gospodarstwa poprzez częste wizyty wraz z rodziną i dworem. W połowie XVI w. kompleks obejmował 38 dużych i 7 mniejszych zagród wraz z przyległościami.

Sto lat później Kungsör często także odwiedzała królowa Krystyna (1626–1689). Z jej polecenia powstał tor jeździecki nazywany przez nią „Rundelborg” (obecnie „Drottning Kristinas ridbana” 🌐).

Posiadłości królewskie w Kungsörze stały się ulubionym miejscem pobytu i polowań dla Karola XI. Zabudowania zostały przebudowane i rozbudowane. Rozpoczęto także budowę kościoła (Kung Karls kyrka). W Kungsörze lubił także przebywać i polować w jego okolicach syn i następca, Karol XII, który w czasie jednego z polowań na niedźwiedzia miał otrzymać informację o wybuchu wielkiej wojny północnej (1700–1721).


Przynależność administracyjna

Kungsör należał do parafii Kung Karls socken w Åkerbo härad. W wyniku reformy administracyjnej w 1862 roku utworzono Kung Karls landskommun, w której ramach 7 kwietnia 1904 roku powołano Kungsörs municipalsamhälle. W 1907 roku poprzez podział Kung Karls landskommun utworzono gminę Kungsörs köping, w której skład weszło Kungsörs municipalsamhälle z przyległym obszarem. W wyniku reformy administracyjnej w 1971 roku włączono Kungsörs köping do nowo utworzonej gminy Kungsörs kommun, której ośrodkiem administracyjnym jest Kungsör.

Do 2006 roku Kungsör należał do parafii Kung Karls församling, od 2006 roku do Kungsörs församling w diecezji Västerås.

Demografia

Ludność tätortu Kungsör w latach 1960–2015.

1960
1965
1970
1975
1980
1990
1995
2000
2005
2010
2015
4553
5156
5977
6039
6293
5981
5801
5553
5610
5452
5885

Źródło: SCB

Zabytki, atrakcje turystyczne

Zabytki sakralne

Kościół Króla Karola (Kung Karls kyrka) ewangelicko-luterańskiego Kościoła Szwecji. 🌐

Zaprojektowany przez Nicodemusa Tessina Mł., budowę rozpoczęto w 1690/1691 roku. Oddany wiernym 9 września 1700 roku. Wezwanie na cześć króla Karola XI. Kościół parafialny (Kungsörs församling; od 2006 roku).

Na podstawie:
Kung Karls kyrka na stronie Kyrkor i Västmanland (Västerås stift)
Kung Karls kyrka na stronie Kungsörs församling (Svenska kyrkan)
Kung Karls kyrka na stronie Kyrkor (Kungsörs kommun)
Kung Karls kyrka na stronie Bebyggelseregistret (Riksantikvarieämbetet)
Kung Karls kyrka w Wikipedii

Komentarze